Γενικές πληροφορίες για το στυλ
Από την εποχή που άρχισαν να συστηματοποιούνται τα στυλ Kung-Fu του Siu Lam (ή "Shaolin" στα Μανδαρινά) και Mo Dong (ή "Βου-Νταν" στα Μανδαρινά) το να μαθαίνει κανείς Kung Fu έγινε πολύ δημοφιλές. Έκτοτε η φήμη των Siu Lam και Mo Dong διαδόθηκαν παντού. Η σωματική εξάσκηση και η εξάσκηση του Kung Fu ως αυτοάμυνα έγινε κυρίαρχη συνήθεια από τότε. Ιδιαίτερα στην περιοχή των "Hakkas", που ως περιοχή φημιζόταν οτι "γεννούσε γενναίους άνδρες", το να μαθαίνει κανείς Kung Fu έγινε δημοφιλές ανάμεσα στους ντόπιους κατοίκους.
Ιδρυτής του Choi Mok Pai Late Great Grand Master Lau Sze Chung
Ο Lau Sze Chung, με παρατσούκλι "Saam Gerk Fu" ("ο Τίγρης με τα τρία πόδια"), κατείχε τον τίτλο του δεξιοτέχνη σε πολεμικές τεχνικές που προέρχονταν από το Νότιο Saolin Kung Fu και διέμενε στην περιοχή Jia Zi της Lu Feng. Έγινε λοιπόν ο ιδρυτής του στυλ Choi Mok, με μοναδικές τεχνικές χεριών και κονταριού. Η συνεχής δίψα του για γνώση, η ακούραστη θέλησή του και ο σεμνός χαρακτήρας του, του επέτρεψαν να διδάσκεται από αξιόλογους δασκάλους ακόμα και στην ηλικία των 50 χρονών, όταν μάλιστα ήταν ήδη διάσημος για την μεγάλη ικανότητά του και είχε υπό την ευθύνη του πολλές σχολές σε διαφορετικές περιοχές της επαρχίας. Το όνομά του ακόμα μνημονεύεται στο Hong Kong και όχι μόνο. Απέκτησε το προσωνύμιο "Ο Τίγρης με τα τρία πόδια", όταν κατά τη διάρκεια της κατοχής μέρους της Κίνας από τους Ιάπωνες, εισέβαλλε σε μία φυλακή για να απελευθερώσει κάποιον αιχμάλωτο σύντροφό του, πράγμα το οποίο κατάφερε, με σοβαρό όμως τραυματισμό του αριστερού του χεριού. Μετά από σκληρή και επίμονη εξάσκηση υπό την καθοδήγηση του τότε δασκάλου του, Cheung Man Wing, το αριστερό του χέρι, αν και κατά τα άλλα κατεστραμμένο, είχε μετατραπεί σε ένα πανίσχυρο όπλο που πολλοί το παρομοίαζαν με σφυρί.
Grandmaster Lau Yuen Shing
Ο Lau Sze Chung μετέφερε όλη του την γνώση στο μοναχογιό του Lau Yuen Shing, που ήταν και αυτός διάσημος για την εξαίσια τεχνική του στο Kung Fu και για τις ιατρικές του γνώσεις. Ο δάσκαλος Lau Yuen Sing ήταν επίσης πολύ διάσημος για την τεχνική του στο κοντάρι. Δίδαξε στην ιδιαίτερη πατρίδα του και στο Hong Kong, όπου και εδραιώθηκε το στυλ. H θρυλικές του ικανότητες ακόμα αντηχούν στους κύκλους των πολεμικών τεχνών του Hong Kong και του έδωσαν το προσωνύμιο "Θεϊκή Γροθιά". Διαδοχικά, ο master Lau Biu, που ξεχώρισε για την πειθαρχία και τη σκληρή προπόνηση, έχει επινοήσει επιδέξιες τεχνικές και ακριβείς τεχνικές με δύναμη τίγρης και αετού. Η δική του μέθοδος εξάσκησης με ονομασία "Mystifying Flowery Hands" θεωρείται εξαίσια από τους άλλους πολεμοτεχνίτες της εποχής.
Master Lau Biu
Σε γενικές γραμμές, με προέλευση από το Siu Lam Μοναστήρι (Μοναστήρι των Shaolin) που βρίσκεται στην επαρχία Fukien, το στυλ Choi Mok είναι γνωστό σε όλη την Shantow. Επίσης είναι ένα από τα πιο σημαντικά και δημοφιλή συστήματα του Νότιου Shaolin Kung Fu στην ανατολική περιοχή της Kwong Dong ( Καντόνα ). Σύμφωνα με την παράδοση, το Siu Lam Μοναστήρι (Μοναστήρι των Shaolin) της επαρχίας Fukien, χτίστηκε στα μέσα της περιόδου της δυναστείας των Tang (874 - 1879 ?) και έφτασε στο απόγειο της δόξας του κατά το τέλος της δυναστείας των Ming (1368 - 1644) και την αρχή της δυναστείας των Ching. Κατά την περίοδο της βασιλείας του Kang Xi, το μοναστήρι καταστράφηκε και κάηκε ολοσχερώς από τον αυτοκρατορικό στρατό.
Κάποιοι μοναχοί κατάφεραν να ξεφύγουν από την καταστροφή και σκορπίστηκαν σε διάφορες κατευθύνσεις. Δέχτηκαν μαθητές και δίδαξαν τις πολεμικές τεχνικές τους και ως αποτέλεσμα οι τεχνικές του Νότιου Siu Lam Kung Fu διαδόθηκαν ευρέως στους ντόπιους κατοίκους. Τα πιο δημοφιλή στυλ Shaolin Kung Fu ήταν τα εξής: Hung, Lau's, Choy, Lee και Mok που αντιπροσωπεύονταν από πέντε επιφανείς δασκάλους αντίστοιχα. Τους Hung Hei Koon, Lau Sam Ngan, Choy Kau Yi, Lee Sik Hoi και Mok Ching Kiu. Το κάθε ένα από τα πέντε αυτά τα συστήματα έχει ξεχωριστά χαρακτηριστικά και δυνατά τεχνικά σημεία. Το Choi Mok Pai, παίρνει το όνομά του από τα δύο από αυτά, αλλά έχει επηρεαστεί και περιέχει στοιχεία από όλα αυτά τα στυλ καθώς και από άλλα στυλ, οικογενειακά και μη, που διδάχθηκε ο ιδρυτής του συστήματος. Έτσι το στυλ που δημιούργησε αυτός ο σπάνιος μαχητής επηρεάστηκε από πολλά άλλα από τα οποία πήρε τα πιο χρήσιμα και εφαρμόσιμα κατά την άποψή του στοιχεία, ώστε να προκύψει η προσωπική του μέθοδος εξάσκησης και διδασκαλίας.
Συγκεκριμένα ο Lau Sze Chung συνδύασε επιπλέον τα δυνατά σημεία κυρίως από πέντε διαφορετικά στυλ Kung Fu: της οικογένειας Chu, της οικογένειας Fan, της οικογένειας Chung, καθώς και το Liu He Quan (Lok Hop Kuen στα καντονέζικα ή "έξι συνδυασμοί") και το Tai Chi που εκείνη την εποχή ήταν σε μεγάλη και ευρεία άνθιση. Αυτά τα συνδύασε μαζί με άλλες τεχνικές από άλλα στυλ και έχοντας ως πρότυπο του κινήσεις και τεχνικές του Shaolin Kung Fu (όπως τις είχε διδαχτεί από τον Cheung Man Wing - έναν διάσημο και εκκεντρικό δάσκαλο από την επαρχία Jiang Xi -) δημιούργησε ένα μοναδικό σύστημα, που περιλάμβανε τα καλύτερα και μαχητικότερα στοιχεία όλων των παραπάνω, προορισμένο για πραγματική μάχη και ιδίως για επιβίωση. Το αποτέλεσμα είναι ένα πλήρες, μεστό, δυναμικό και βαθύ στυλ με μεγάλη - αν όχι αποκλειστική - προτεραιότητα στην μαχητική εφαρμογή.
Έτσι λοιπόν, όπως όλα τα στυλ του Nam (νότιου) Siu Lam (Shaolin) Kung Fu, το στυλ Choi Mok χαρακτηρίζεται από πολυάριθμες τεχνικές χεριών, συνεχή δύναμη και σταθερούς βηματισμούς. Οι τεχνικές συνοδεύονται από δύναμη που πηγάζει από το συνδυασμό της κίνησης των χεριών, της μέσης και των ποδιών.
Η διαφορά μεταξύ του Choi Mok από τα άλλα συστήματα Kung Fu είναι ότι δίνει περισσότερη έμφαση στην πρακτική εφαρμογή και στην αποτελεσματικότητα στην μάχη. Έχει λεπτομερείς απαιτήσεις στη στάση του σώματος, των ποδιών και των χεριών. Για παράδειγμα, ο αγκώνας δε θα πρέπει ποτέ τεχνικά να τεντώνεται πλήρως και θα πρέπει να είναι πάντα λυγισμένος, ώστε να αλλάζει εύκολα η τεχνική που χρησιμοποιείται κάθε φορά, ανάλογα με την τεχνική που χρησιμοποιεί και ο αντίπαλος. Το Choi Mok χρησιμοποιεί τη στρατηγική της συνεχούς επίθεσης με όλη τη δύναμη. Συνακόλουθα ο πολεμοτεχνίτης του Choi Mok θα επιτεθεί και στα προετοιμασμένα μέρη του σώματος του αντιπάλου, αλλά και στα απροετοίμαστα ταυτόχρονα. Στη συνέχεια θα εκτοξεύσει ένα ισχυρό χτύπημα έχοντας σταθερή στάση και τεχνικά σταθερά χέρια - "γέφυρες" (οι Κινέζοι πολεμοτεχνίτες συνήθως αποκαλούσαν τα χέρια των μαχητών του Choi Mok "γέφυρες"). Επιπλέον, ερχόμενος αντιμέτωπος με μια επιθετική κίνηση του αντιπάλου, θα επιτεθεί κι αυτός προς τα εμπρός και εκμεταλλευόμενος τη δύναμη που προέρχεται από το στρίψιμο των χεριών και της μέσης, θα αντεπιτεθεί.
Σε αντίθεση με τα περισσότερα συστήματα Kung Fu που έχουν ως τακτική "όταν δέχεσαι ένα χτύπημα απέφυγε το πρώτα και όταν δέχεσαι επίθεση με ένα κοντάρι κυνήγησε το", το Choi Mok έχει σαν τακτική: "Μην αποφεύγεις την επίθεση που σου κάνει ο αντίπαλος και μην κυνηγάς τις κινήσεις των χεριών του". Στο Choi Mok το αριστερό και το δεξί χέρι αλλάζουν με τάξη και προσοχή προς τα εμπρός, ώστε να είναι πάντα έτοιμα για αντεπίθεση. Από τη στιγμή που το Choi Mok στυλ υιοθετεί τη στρατηγική της "full" επίθεσης, χρησιμοποιεί κοντινού βεληνεκούς τεχνικές καταδίωξης αντιπάλου, ενισχυμένες με την "inch-force" ("δύναμη μιας ίντσας") που παράγεται από όλες τις αρθρώσεις. Επίσης υπάρχει κι ένα είδος "Noi-ging" ("εσωτερικής δύναμης") που ονομάζεται και "Choke-ging" ή "δύναμη κεραυνού" και προέρχεται από την κάτω κοιλιακή περιοχή, μια δύναμη που χτυπά τον αντίπαλο σαν έκρηξη με συνεχείς δονήσεις. Αυτή η δύναμη είναι χαρακτηριστική στο Choi Mok είναι όμως επίπονο και χρονοβόρο να την κατακτήσει κανείς.
Όλη η κινησιολογία του Choi Mok ακολουθεί τις εξής τακτικές: "Υιοθετώ μια καλυμμένη στάση, καθώς επιτίθεμαι", "εξαπολύω επίθεση αμέσως μετά από μια αμυντική κίνηση". Κατά τη διάρκεια της μάχης χρησιμοποιούνται τεχνικές όπως: "Pounding" (σφυροκόπημα), "springing" (εκτίναξη), "stomping" (σύνθλιψη) και "striking forward" (χτυπώ προς τα εμπρός).
Σε όλες τις τεχνικές γίνεται χρήση και της εσωτερικής δύναμης που μπορεί να διαπεράσει το στήθος, την κοιλιά, τα κόκαλα και τις αρθρώσεις του αντιπάλου. Επιπλέον, όλες οι τεχνικές εκτελούνται με ταχύτητα και με βάση το γνωμικό: "Μην κατεβάζεις ποτέ τα χέρια σου χωρίς λόγο".
Στη μάχη, κάποιος που χρησιμοποιεί το Choi Mok θα έκανε ένα και μόνο πανίσχυρο χτύπημα στον αντίπαλο του, εφόσον επέλεγε να εξαπολύσει επίθεση σε ευθεία γραμμή. Δεν θα προσπαθούσε να βρει άνοιγμα σηκώνοντας τα χέρια του αντιπάλου του, αλλά θα τα χτυπούσε με δύναμη προς τα κάτω, δεν θα αγκάλιαζε τον αντίπαλο του, αλλά θα ακινητοποιούσε τα χέρια του. Σε αυτή την περίπτωση ο αντίπαλος βρίσκεται σε μια κατάσταση σαν παγιδευμένο ζώο.
Το Choi Mok έχει ειδικότητα στην πρόσωπο με πρόσωπο εξάσκηση δύο ατόμων, με σκοπό να θέσει ο ένας τον άλλο υπό έλεγχο, αποσκοπώντας στην κατάληψη μιας πιο πλεονεκτικής θέσης για εξαπόλυση χτυπήματος.
Σε τελική ανάλυση, αν και το Choi Mok κατεξοχήν προέρχεται από το μοναστήρι Fukien Siu Lam, έχει δεχθεί επιλεγμένες τεχνικές αναβαθμίσεις και μαχητικές βελτιώσεις, ως προς την πρακτική εφαρμογή, που προέρχονται από διάφορα στυλ.